Rozdział 14

   Weszłam do domu za przybyszami. John zaprowadził ich do salonu, a ja niewiele myśląc, poszłam za nimi.  Jane, Felix i Demetri usadowili się na kanapie, a John na fotelu. Był jeszcze jeden wolny fotel, ale ja postanowiłam trochę postać.
- Jane, wiesz o której jest samolot do Volterry? - zapytał John. Do jakiej znowu Volterry?! Czy to tam jest ten Aro, który nas oczekuje? O co chodzi?
- Najbliższy samolot leci jutro, o 6:45. - odpowiedziała lekko znudzona blondynka. Poczułam się nieswojo. Nikt mnie w to wszystko nie wtajemniczył. Oni rozmawiali sobie tak po prostu, a ja czułam się dziwnie. Zerknęłam na zegar. Jest godzina 22:04, czyli będę musiała jeszcze trochę posiedzieć z tym towarzystwem. Czy wampiry w ogóle śpią? No nie wiem... Nie czuję się zmęczona, a więc chyba nie. Spojrzałam na gości. Oni też nie wyglądali na zmęczonych, za to spoglądali na moje ubranie, a cień rozbawienia czaił się na ich twarzach. Podążyłam za ich wzrokiem. Nadal byłam w piżamie! Jeśli wampiry nie śpią, no to... Ale wstyd! Jak dobrze, że nie jestem człowiekiem, bo już byłabym czerwona jak burak.
- To ja... pójdę się przebrać. Wracam za minutkę. - Przerwałam krępującą ciszę i wampirzym tempem pobiegłam do swojego pokoju, w akompaniameńcie chichotu.
   Ściągnęłam swoją piżamę z misiem i założyłam coś bardziej odpowiedniego. Przejrzałam się w moim dużym lustrze. Baleriny, rurki, biały T-shirt, a na nim delikatny kremowy sweterek idealnie pasowały. Teraz mogłam bez wstydu zejść na dół.
   Szybko zbiegłam po schodach i stanęłam tam gdzie wcześniej. John właśnie prowadził konwersacje z gośćmi. Nie przysłuchiwałam się tym rozmowom, zresztą pewnie i tak bym nic nie zrozumiała.
- No teraz wyglądasz lepiej. - Stwierdził Felix z uśmiechem.
- Dziękuję. - mruknęłam nieśmiało.
- No nie bądź taką szarą myszką, porozmawiaj trochę. - powiedział mój rozmówca i się zaśmiał. Ale o czym ja mam z nim rozmawiać?
- Ja... - zaczęłam, ale przerwał mi dzwonek do drzwi. - Otworzę! - Dokończyłam szybko i przelotem spojrzałam na zegarek. Była 22:15, więc kto to mógł być? Znowu  jakieś wampiry?
   Podbiegłam do drzwi i je otworzyłam. O, kurczę! To jednak nie jeden z moich pobratymców, a wielka szkoda... Przede mną stał Erick z krwi i kości! No właśnie... z krwi! Mimo, że dzisiaj polowałam to odczułam lekkie pragnienie. Starałam się to ignorować.
- Cześć, kochana Ro. Wiedziałem, że końcu cię znajdę.- powiedział Erick z szerokim uśmiechem, przepełniony szczęściem.
- Co ty tu robisz? - zapytałam przez zaciśnięte zęby.
- Jak to co? Przyjechałem tu, ponieważ cię kocham. - Przybliżył się do mnie, ale ja zatrzymałam go ręką.
- Stój tam gdzie jesteś. Ja nie kocham ciebie, więc cała ta rozmowa nie ma sensu. - powiedziałam wymijająco i w ludzkim tempie odwróciłam się i zrobiłam jeden krok.
- A więc kogo kochasz? - zapytał smutno i złapał mnie za rękę. Powoli się odwróciłam i wyciągnęłam rękę z jego uścisku. Widziałam zdziwienie na jego twarzy, pewnie trzymał mnie z całej siły.
- A co cię to obchodzi?! - praktycznie na niego warknęłam. Warknęłam?!
- Bardzo mnie to obchodzi, bo ja cię nadal kocham Rose! - Erick krzyknął, w jego głosie było słychać przerażenie. Zrobił krok do tyłu, a mnie zirytowała jego słabość. Zrobiłam krok do przodu, a on znowu się cofnął.
- Myślałam, że już to sobie wyjaśniliśmy. Ja ciebie nie kocham! Nie obchodzi mnie, że nadal mnie kochasz! Już nie jesteśmy razem, pogódź się z tym! Zmieniłam się, ty też powinieneś! Znajdź sobie kogoś i przestań mnie męczyć! Już nigdy nie będziemy razem! - Mówiłam to w nagłym przypływie złości. W rytm moich słów, powoli szłam do przodu, krok po kroku, a on tak samo się cofał. Gdy zrobił kolejny krok, potknął się o kamień i upadł. Ja nadal posuwałam się do przodu powoli, bez pośpiechu. Erick ostrożnie wstał, a do moich nozdrzy wpłynął cudowny zapach jego krwi. Gęsty płyn powoli płynął z jego głowy i kolana. Jego krew mnie woła! Muszę jej skosztować! Kucnęłam i przyszykowałam się do skoku, bo tak nakazał mi instynkt.
   Usłyszałam krzyki i poczułam ogromny ból. Zacisnęłam mocno oczy i zaczęłam krzyczeć. Było tak jakbym się paliła... Jakbym znowu przechodziła przemianę. Co się dzieje?! Ja nie chcę znowu przez to przechodzić! Wiłam się z bólu. Tym razem mogłam się ruszać.
   Nagle ból ustał, a ja ciężko oddychałam. Otworzyłam oczy, a nade mną pochylał się John.
- Co się stało? Co to było? - Wydyszałam. John pomógł mi wstać, a ja zaczęłam się rozglądać. Za John'em stała Jane razem ze swoimi towarzyszami. Na twarzy miała radosny, jasny uśmiech niewinnego dziecka. Natomiast przy bramie siedział przerażony Erick, krew nadal się z niego sączyła, ale ja byłam osłabiona - zbyt słaba, żeby zaatakować. Przytuliłam się do Johna i jeszcze raz zadałam pytanie. - Co się ze mną stało? Co to było?
- To moja wina, przepraszam Rose. - John był zmieszany, tłumaczył się, ale ja nic z tego nie rozumiałam.
- Twoja wina? O co ci chodzi? - Byłam zdziwiona i zdezorientowana. To przez niego musiałam znieść ten potworny ból?!
- Widziałem jak chciałaś zapolować na tego chłopaka, a ja nie chciałem na to pozwolić, więc chciałem cię powstrzymać. Poprosiłem Jane, żeby cię... zatrzymała. Nie było innego sposobu, bo widzisz... Ty jesteś młodą wampirzycą i z tego powodu jesteś silniejsza od nas, starszych wampirów. Gdybym cię złapał, ty byś się wyrwała. Proszę wybacz mi...- John mówił tak jakby nie umiał odpowiednio stworzyć zdań, jakby nie wiedział co powiedzieć, żebym mu wybaczyła...
- Wybaczam ci... - szepnęłam i złączyłam swoje usta z jego. W ten pocałunek wlałam całe swoje uczucia takie jak miłość, wybaczenie i zaufanie. Zupełnie zapomniałam o otaczających nas osobach, dopóki ktoś nie odchrząknął. Niechętnie oderwałam się od John'a, a wtedy dotarło coś do mnie. Cholera! Erick wszystko słyszał, nawet to o wampirach! Podbiegłam do niego zanim ktoś mógłby mnie zatrzymać.
- Przepraszam. - powiedziałam i się uśmiechnęłam, dając do zrozumienia, że go nie zaatakuję. Następnie odwróciłam się do innych.
- Co z nim? - zapytałam ich.
- Najprostszym rozwiązaniem jest zabicie go. - Jane powiedziała to tak po prostu. Podbiegłam do niej i obrzuciłam ją wściekłym spojrzeniem, ale na niej nie zrobiło to żadnego znaczenia.
- Nie pozwolę go zabić. - Warknęłam na nią. Coraz mniej ją lubiłam.
- Ty tu nie decydujesz. - Jane również warknęła.
- Ty też nie decydujesz Jane, tylko Aro, Marek i Kajusz. - Powiedział John.
- A widzisz ich tutaj? Nie! Więc ja decyduję. - Dziewczyna wyglądała na coraz bardziej wkurzoną.
- Wątpię. Najlepiej będzie jeśli skontaktujemy się z Aro. - Po raz pierwszy odezwał się Demetrii. 
- Dobrze. Zadzwonię do Alec'a i powiem mu o wszystkim. - Jane dała za wygraną i pobiegła do ogrodu.
   Co teraz będzie? Co się teraz stanie z Erick'iem? Oczywiście, że go nie kocham, ale również nie życzę mu śmierci.
- Trzeba go zabrać do domu i opatrzeć mu rany. - Odezwał się John, na co ja potaknęłam.
- Myślę, że lepiej będzie jeśli ty to zrobisz. - Podsunęłam zmieszana. To prze ze mnie Erick krwawi! To moja wina. Teraz on może być w niebezpieczeństwie...
   John pomógł mojemu byłemu wejść do domu. Przed domem zostaliśmy tylko ja Felix i Demetrii.
- Nie martw się mała, wszystko będzie dobrze. - Felix próbował mnie pocieszyć, więc obdarzyłam go lekkim uśmiechem. Przeniosłam wzrok na Demetri'ego. W jego oczach nie widziałam tyle optymizmu...
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Oto 14 rozdział! Dedykuję go Miss Bloody i Jasmine. :D Zapraszam na ich blogi. Na swoim blogu Miss Bloody zrobiła ciekawy konkurs, zachęcam do wzięcia udziału! :D A u Jasmine ciągle się dziwię, że ma tak mało obserwatorów, a jeszcze mniej komentarzy - przecież ona na to nie zasługuje! Powinna mieć tego wszystkiego sto razy więcej! ;D Zapraszam na te dwa blogi! ^^
 Co myślicie o tym rozdziale? Proszę o szczere komentarze. :) Przepraszam, że tak długo trzeba było czekać na ten rozdział, ale miałam mało czasu. A od przyszłego tygodnia czasu będzie jeszcze mniej, z powodu zajęć "unijnych". Lekcje będę miała do ok. 16:10 kilka razy w tygodniu, chyba chcą nas w tych szkołach zamęczyć na śmierć. Nie wiem kiedy pojawi się następny rozdział, myślę, żę w środę lub w czwartek, ale nic nie obiecuję! :)

W podstronie "Bohaterowie" dodałam zdjęcia kilku osób.
Dodałam dwie nowe podstrony: "SPAM" i "Konkursy", proszę o chociażby zerknięcie na ich zawartość.
Proszę, abyście o NN powiadamiali mnie w podstronie "SPAM".
W podstronie "Konkursy" jest ogłoszony pierwszy konkurs! Do wyboru są trzy tematy. Gorąco zachęcam do wzięcia udziału! :D

Życzę weny i dobrych ocen ;**